کانون بسیج اساتید دانشگاه سیدجمالالدین اسدآبادی، در سالروزِ هفتم اکتبر، روزی که تاریخِ معاصرِ فلسطین را به دو بخش «پیش از» و «پس از» آن تقسیم میشود، بیانیهای صادر نمود.
بیانیهٔ کانون بسیج اساتید دانشگاه سیدجمالالدین اسدآبادی به مناسبت سالگرد هفتم اکتبر؛ روزِ بازتعریفِ مقاومت و بازگشتِ عزّت به امت - دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی
بیانیهٔ کانون بسیج اساتید دانشگاه سیدجمالالدین اسدآبادی به مناسبت سالگرد هفتم اکتبر؛ روزِ بازتعریفِ مقاومت و بازگشتِ عزّت به امت
متن بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
در سالگردِ هفتم اکتبر، روزی که فلسطین نه با زبانِ دیپلماسیِ خاموش، که با زبانِ عملِ آتشین و ایمانِ سینهسپر، سکوتِ هفتاد و پنج سالهٔ ظلم را شکست؛ کانون بسیج اساتید دانشگاه سیدجمالالدین اسدآبادی، با احترامی عمیق به خونِ پاکِ شهدا و صمودِ بیهمتای ملتی که در سایهٔ اشغال، تبعیضِ ساختاری و محرومیتِ سیستماتیک زیسته، این لحظهٔ تاریخی را نه به عنوان یک حادثهٔ نظامی، بلکه به عنوان بازآفرینی هویتِ مقاومتیِ امت فلسطین یاد میکند.
عملیات «طوفان الاقصی»، در ذات خود، فراتر از یک حرکت تاکتیکی بود؛ این عملیات، بازگشتِ فلسطین به زبانِ تاریخ بود. فلسطینیان، نه از روی خشونت، بلکه از روی عشقی تاریخی به سرزمینی که نامش با قدس، روحش با اسلام و وجودش با انسانیت گره خورده، پا به میدان گذاشتند. آنها، در برابرِ سیاستِ ذلیلکنندهٔ تسلیمشدگی، شهادت را برگزیدند؛ چرا که در فرهنگِ آنها، مرگ در راهِ کرامت، زیستنِ واقعی است.
در همین حال، رژیمِ صهیونیستی با پشتوانهٔ نامشروعِ قدرتهای غربی، بهویژه ایالات متحدهٔ آمریکا، همچنان در مسیرِ جنایتهای ضد بشری گام برمیدارد. بمبارانِ عمدیِ مدارس، بیمارستانها، مساجد و خانههای مسکونی، نه تنها نقضِ آشکارِ حقوق بشر، بلکه نشانهای از بیپروا بودنِ یک قدرتِ اشغالگر است که در سایهٔ سکوتِ عمدیِ جامعهٔ جهانی، از هیچ جنایتی دریغ نمیکند.
سکوتِ برخی دولتهای عربی و بیطرفیِ نمایشیِ سازمانهای بینالمللی، نه تنها مشروعیتِ اخلاقیِ آنها را به چالش کشیده، بلکه لکهای ننگین بر پیشانیِ تمدنِ مدرن نهاده است. اما در مقابل این تاریکیِ سیاسی، شعلههایی از همبستگی انسانی در سراسر جهان روشن شدهاند: از دانشگاههای پاریس و لندن تا خیابانهای نیویورک، جاکارتا و تهران، مردمِ آزاده، با صدایی فراتر از مرزها، فریادِ عدالت و انسانیت را سر میدهند. این جنبشِ جهانی، نشانهای زنده از بیداریِ وجدانِ بشری است؛ وجدانی که در عصری که رسانههای جریان اصلی سعی دارند آن را به خواب فروبرند، همچنان سرزنده، هوشیار و فعال است.
مقاومتِ فلسطینی، ریشه در باورهایی عمیق دارد که فراتر از چارچوبهای سیاسی و نظامی است؛ ریشهای که در دلِ تاریخ، فرهنگ، دین و انسانیتِ فلسطینیان کاشته شده است. این مقاومت، نه تروریسم، بلکه پاسخی مشروع به ظلمِ تاریخی است؛ پاسخی که از زبانِ قانونِ بینالمللی نیز حمایت میشود. منشورِ مللِ متحد و اصولِ حقوقِ بشر، حقِ ملتهای تحتِ ستم به مقاومت در برابرِ اشغال را بهوضوح تأیید میکنند.
تجربهٔ تلخِ تاریخ نشان داده: رژیمِ اشغالگر، تنها به زبانِ قدرت گوش میدهد. و تنها راهِ بازپسگیریِ سرزمین، عزّت و آزادی، وحدتِ امت، هوشمندیِ استراتژیک و ایمانی راسخ است. روحیهٔ هفتم اکتبر، در واقع، امتدادی جاودان از عاشورای کربلاست؛ جایی که فلسطینیانِ امروز، وارثانِ خطِ حسین بن علی (ع) هستند؛ آنان که در برابرِ ذلت، شهادت را برگزیدهاند و در راهِ بازپسگیریِ کرامتِ انسانی، جان خود را فدا کردهاند. این ایمان، نه تنها امید، بلکه ضمانتی تاریخی بر سپیدهدمِ آزادیِ قدسِ شریف است.
کانون بسیج اساتید دانشگاه سیدجمالالدین اسدآبادی
پایگاه اطلاعرسانی و روابط عمومی دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی